فیلم‌های کوتاهی که نامزد جایزه اسکار می‌شوند، اغلب توجه عمومی را به خود جلب نمی‌کنند اما به نظر می‌رسد فیلمی با این مضمون که یک دختر ایرانی به دنبال رهایی از سلطه مردان، حجابش را کنار می‌گذارد، با اقبال مخاطبان مواجه شود.

فیلم کوتاه ۱۷ دقیقه‌ای «چمدان قرمز» قرار است با حضور در مراسم اسکار بر اعتراض‌هایی که در چند ماه اخیر سراسر ایران را فرا گرفته است، نوری دوباره بتاباند.

«چمدان قرمز» که در فرودگاه لوکزامبورگ اتفاق می‌افتد، داستان یک دختر ۱۶ ساله ایرانی را روایت می‌کند که تازه از تهران خارج شده است و با ترس، حجاب خود را برمی‌دارد تا از سرنوشتی که مردان به او دیکته کرده‌اند، بگریزد.

سیروس نشواد، کارگردان «چمدان قرمز»، متولد ایران است اما ملیت لوکزامبورگی دارد. نامزدی اسکار با این فیلم برای او فرصتی است برای نشان دادن آنچه رژیم اسلامی حاکم بر ایران با کشور زیبای محل تولدش می‌کند.

نشواد در گفت‌وگو با خبرگزاری فرانسه تاکید کرد: «زمانی که ویروسی به نام جمهوری اسلامی را از ایران خارج کنیم، کشورمان دوباره شکوفا خواهد شد.»

با اینکه خیزش سراسری مردم ایران در ماه‌های اخیر بازتابی جهانی یافته، برای نشواد، فیلم «چمدان قرمز» زاده قیام کنونی نیست؛ چون او از یک سال پیش فیلمبرداری این اثر را شروع کرده بود. این کارگردان ۴۰ ساله می‌گوید: «چمدان قرمز درباره همه زنانی است که در ایران تحت سلطه مردانه قرار گرفته‌اند.»

او به بی‌عدالتی‌هایی که خانواده‌اش به دلیل دیانت بهایی در ایران متحمل شدند اشاره می‌کند و از ظلم به سایر دختران و زنان ایرانی می‌گوید که جهان پس از کشته شدن مهسا امینی صدایشان را شنید.

ناول ایواد، بازیگر فرانسوی‌ــ‌الجزایری این فیلم، درباره نقشی که ایفا کرد، این‌طور می‌گوید: «شخصیت این داستان با برداشتن روسری به خود بازمی‌گردد.» به گفته او، برای دختری که در فیلم حجاب از سر برمی‌دارد، لحظه‌ای از «شجاعت» رقم می‌خورد؛ این اقدام عصیان علیه راهی است که به او تحمیل شده است و می‌تواند الهام‌بخش دیگران باشد.

ناول ایواد که ۲۲ سال دارد ایرانی نیست اما به عنوان یک فرانسوی‌ــ‌الجزایری با محدودیت‌های زنان در اسلام و موضوع حجاب به‌خوبی آشنا است. او که اکنون در پاریس زندگی می‌کند، می‌گوید: «من در خانواده‌ای مسلمان تربیت شدم و مدتی حجاب داشتم اما هرگز به آن مجبور نشدم. به‌خوبی می‌دانم که زنان زیادی در ایران و کشورهای دیگر چطور با این چالش مواجه‌اند. این چیزی است که در این فیلم به تصویر کشیده می‌شود؛ تردیدهایی که هر کس، در هر کشوری با هر فرهنگی با آن روبرو می‌شود و نمی‌داند که می‌خواهد چه چیز را برای خود انتخاب کند. زن این داستان در نهایت خود دست به انتخاب می‌زند.»

گیوم لویل، یکی از فیلمنامه‌نویس‌های فرانسوی «چمدان قرمز»، هم معتقد است که این اثر تلاش می‌کند به حق انتخاب زنان احترام بگذارد و نشان دهد غرب نیز می‌تواند به دلیل استثمار زنان از نظر جنسی هدف انتقاد قرار گیرد.

به گفته کارگردان، نمای پایانی فیلم تبلیغی است که یک مدل بلوند با موهای مجعد و زیاد را نشان می‌دهد و مخالفت با هر نوع تحمیل به زنان است. او تاکید می‌کند: «وقتی دوربین به صورت این مدل نزدیک‌تر می‌شود، آرام آرام می‌بینیم که او خوشحال نیست و وقتی خیلی‌خیلی به چهره‌اش نزدیک‌ایم، می‌بینیم که او حتی ترسیده است. با این کار می‌خواستم فیلم را طوری تمام کنم که نشان دهم زنان می‌توانند از ابعاد مختلف تحت ظلم واقع شوند.»